حرفهای دل تنهای من

                                         ای طلوع اولین دوست

                                                                          ای رفیق آخر من

                                  به سلامت سفرت خوش

                                                                          ای یکانه یاور من

                                  مقصدت هر جا که باشد

                                                                           هر جای دنیا که باشی

                                  اون وره رود شقایق

                                                                           پشت لحظه ها که باشی

                                  خاطرت باشه که قلبت سپر بلای من بود

                                                                                        شبا دست تو

                                  رفیق دست بی ریای من بود

                                                                                     یاور گذشته من

                                   تو برو سفر سلامت

                                                                 غم مخور که دوری واسه من 

                                        شده یه عادت

                                     به چه میخندی تو

                                                                      به مفهوم غم انگیز جدایی

                          به چه چیز

                                                                به شکست دل من یا به پیروزی خویش

                        به چه میخندی

                                                                به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد

                        یا به افسونگری چشمانت

                                                                 که مرا سوخت و خاکستر کرد

                        به چه میخندی تو

                         به دل ساده ی من که دگر تا ابد نیز به فکر خود نیست

                                                 خنده دار است.....بخند

                                                                                      زيردرختآرزو  
      

          مي خوام يه قصري بسازم پنجره هاش آبي باشه
              من باشم و تو باشي يك شب مهتابي باشه
              مي خوام يه كاري بكنم شايد بگي دوستم داري
               مي خوام يه حرفي بزنم كه ديگه تنهام نذاري 
               مي خوام برات از آسمون ياساي خوشبو بچينم
               مي خوام شبا عكس تو رو تو خواب گل ها ببينم
               مي خوام كه جادوت بكنم هميشه پيشم بموني
               از تو كتاب زندگيم يه حرف رنگي بخوني
               امشب مي خوام براي تو يه فال حافظ بگيرم 
               اگر كه خوب در نيومد به احترامت بميرم
               امشب مي خوام تا خود صبح فقط برات دعا كنم 
               براي خوشبخت شدنت خدا خدا خدا كنم
               امشب مي خوام رو آسمون عكس چشات رو بكشم
               اگه نگاهم نكني ناز نگاتو بكشم
               مي خوام تو رو قسم بدم به جون هر چي عاشقه 
               به جون هر چي قلب صاف رنگ گل شقايقه 
               يه وقتي كه من نبودم بي خبر از اينجا نري
               بدون يه خداحافظي پر نزني تنها نري 
              يه موقعي فكر نكني دلم واست تنگ نميشه
              فكر نكني اگه بري زندگي كمرنگ نميشه
              اگه بري شبا چشام يه لحظه هم خواب ندارن
              آسموناي آرزو يه قطره مهتاب ندارن
              راستي دلت ميآد بري بدون من بري سفر 
             بعدش فراموشم كني برات بشم يه رهگذر
             اصلا بگو كه دوست داري اينجور دوست داشته باشم
             اسم تو رو مثل گلا تو گلدونا كاشته باشم
             حتي اگه دلت نخواد اسم تو تو قلب منه
             چهره تو يادم مي یاد وقتي كه بارون مي زنه
             اي كاش منم تو آسمون يه مرغ دريايي بودم 
             شايد دوستم داشتي اگه آهوي صحرايي بودم
             اي كاش بدوني چشمات و به صد تا دنيا نمي دم
             يه موج گيسوي تو رو به صد تا دريا نمي دم
             به آرزوهام مي رسم اگر كه تو پيشم باشي
             اونوقت خوشبخت ميشم مثل فرشته ها تو نقاشي
             تا وقتي اينجا بموني بارون قشنگ و نم نمه
             هواي رفتن كه كني مرگ گلهاي مريمه
             نگام كن و برام بگو بگوي مي ري يا مي موني
             بگو دوسم داري يا نه مرگ گلهاي شمعدوني
             نامه داره تموم ميشه مثل تموم نامه ها 
             اما تو مثل آسمون عاشقي و بي انتها  

 زندگی یعنی چکیدن همچو شمع از گرمی عشق

               زندگی یعنی لطافت گم شدن در معنی عشق

               زندگی یعنی دویدن بی امان در وادی عشق

               رفتن و آخر رسیدن بر در آبادی عشق

                میتوان هر لحظه و هرجا عاشق و دلداده بودن

                پر غرور چون آبشاران بودن، اما ساده بودن

                میشود اندوه شب را از نگاه صبح فهمید

                یا به وقت ریزش اشک شادی بگذشته را دید

                میتوان در گریه ابر با خیال غنچه خوش بود

                زایش آینده را در هر خزانی دید و آزمود

                                                                 خسته ام فردا نگاهت را برايم پست كن

لالا لالا گل ریحون

مامان رفته لب ایوون

حسودی می کنه مهتاب

به روی مثل ماهه اون

مامان روشن تر از ماهه

چراغ خواب شبهامه

شب و روزم پر نوره

مامان خورشید فردامه....

لالا لالا گل پونه

بابا عمره بابا جونه

دلم وا میشه مثل گل

همین که میرسه خونه

بابات چتره بابات سقفه

نه اینکه شوهرم باشه

دلم آرومه وقتی که

سایش روی سرمون باشه..

لالا لالا اگه بابا

نداره خونه و ویلا

ولی یک آسمون خوبه

دلی داره پر از دریا

بابا آبی تر از دریاست

من و تو ماهیه اونیم

رو پیشونیش هزار موجه

ازین موجها چه می دونیم...

یه دل میگه برم برم

یه دلم میگه نرم نرم

طاقت نداره دلم دلم

بی تو چه کنم

پیش عشق ای زیبا زیبا

خیلی کوچیکه دنیا دنیا

با یاد توام هرجا هرجا

ترکت نکنم

سلطان قلبم تو هستی تو هستی

دروازه های دلم را شکستی

پیمان یاری به قلبم تو بستی

با من پیوستی!!!!!

زیر بارون اگه دختری رو سوار کردین

به جای شماره بهش امنیت بدید

او را به مقصد مورد نظرش برسانید

نه به مقصد مرد نظرتان!!!

بگذارید زن ایرانی مرد ایرانی را در کوچه ای خلوت دید

احساس امنیت کنه نه احساس ترس

بیاید فارغ از جنسیت کمی هم

  مـَـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد باشیم...

 راه که میروی

عقب می مانم نه برای اینکه نخواهم باتو همقدم باشم

میخواهم پا جای پایت بگذارم و مواظبت باشم

میخواهم رد پایت را هیچ خیابانی درآغوش نکشد

تو فقط مال منی

 مال من...

اگر عشق نبود


از غم خبری نبود اگر عشق نبود

دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود؟

بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود

این دایره‌ی کبود، اگر عشق نبود

از آینه‌ها غبار خاموشی را

عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود؟

در سینه‌ی هر سنگ دلی در تپش است

از این همه دل چه سود اگر عشق نبود؟

مینویسم نامه ای و روزی از اینجا میروم*

با خیال او ولی تنهای تنها میروم*

در جوابم شاید او حتی نگوید کیستی؟*

شاید او بگوید لایق من نیستی*

مینویسم من که عمری با خیالت زیستم*

گاهی از من یاد کن* حالا که دیگر نیستم*

شیشه نازک احساس مرا دست نزن !

چِندشم می شود از لک انگشت دروغ !!!

آن که میگفت که احساس مرا می فهمد …

کو کجا رفت ؟ که احساس مرا خوب فروخت !

کسی را میخواهم که...

دلم کسی را میخواهد،کسی که از جنس خودم باشد...

دلش شیشه ای...گونه هایش بارانی...دستانش کمی سرد...

دلم یک ساده دل می خواهد...!!!

بیاید با هم برویم...نمیخواهم فرهاد باشد،کوه بتراشد...

نمیخواهم مجنون باشد،سر به بیابان بگذارد...

میخواهم گاهی دردم را درمان باشد...

شاهزاده سوار بر اسب سفید نمیخواهم...!!!

غریب آشنایی میخواهم بیاید با پای پیاده...

قلبش در دستش باشد..چشمانش پر از باران باشد...

کلبه کوچک را دوست دارم...اگر این کلبه در قلب او باشد...

(((روزگاری جاده ای بودم غرق تردد،جاده ای که از رفت و آمد لحظه ای خالی نمی شد
من که بسیار غریبان را به آبادی رساندم،عاقبت خود ماندم و ویرانه و تنهایی خود)))

تنها چیزی که باید از زندگی آموخت ،

تنها یک کلمه است

« می گذرد »

گاهی خدا درها رو می بنده و قفل می کنه

زیباست اگه فکر کنی شاید بیرون طوفانه و خدا می خواد

از تو محافظت کنه

         جوانی پلی است میان کودکی وپیری.....                                                                                                                                                                                                                                     خوشبخت ان کسییت که این پل رابه سلامت بگذراند.                                                                                                                                                                                                        روزجوان مبارک.

ارزش قلب به عشق وارزش سخن به صداقت.                                                                                                                                                                                                                   ارزشچشم به پاکی وارزش دست به یاری.                                                                                                                                                                                                                   ارزش قدم به برداشتن وارزش دوست به وفای اوست.

                             پاییز از حوالی حوصله ات که بگذرد.........                                                                                                                                                                                                                  من زردمی شدم......                                                                                                                                                                                                                                              وتاکفش های رفتنت جفت میشود.....                                                                                                                                                                                                                             غریب می مانم.....                                                                                                                                                                                                                                                ونیلوفرانه دوستت دارم.........                                                                                                                                                                                                                                    نه مثل مردمی که عشق راازروی غریزه نشخوار میکنند.....                                                                                                                                                                                              من درست مثل خودم.........                                                                                                                                                                                                                                                                     هنوزوهمیشه..........                                                                                                                                                                                                                                     دوستت دارم..........

شاید خداوند در هیچ جای دیگر هستی مثل معصومیت کودکی،

خودش را اینگونه آشکار نکرده باشد.

من گاهی از شدت وضوح خداونددر کودکان،

پر از هراس می شوم و دلم شروع میکند به تپیدن.

دلم آنقدر بلند بلند می تپد که بهت زده می دوم

تا از لای انگشتان کودکان

خداوند را بگیرم !