حرفهای دل تنهای من

سرت را روی شانہ ہاے ڪسے بگذار

ڪہ از صـבاے تپشہاے قلبت تو را بشناسہ

آرامش نگاہت رو بہ قلبے پیونـב بزטּ ڪہ بے ریاتریـטּ

                                             باشہ

لبخنـבت را نثار ڪسے ڪـטּ ڪہ בل بہ زمین نـבاבه

                                          باشہ

رویایت رو با چہره ے ڪسے تصویر کـטּ

ڪہ زیبایے را احساس ڪرבه باشہ

چشم بہ راه ڪسے باش ڪہ تو را انتظار ڪشیده

                                                   باشہ

اما عاشق ڪسے باش ڪہ تڪ تڪ سلولہای

بـבنش تقـבس عشق را בرک ڪنـב

                                      کل دنیا را هم که داشته باش

                                              بعضی وقتا. . . . فقط بعضی وقتا

                                                    برای یک لحظه هم که شده....

 
همه دنیای یک نفر باشی.....

             قلبم گرفته هم اززمین هم اززمونه                                                                                                                                                                                                                انقدرکه اسمون دلم ابریست که ابرهایش به هم برخورد کرددن اه های جان گدازم تبدیل به صاعقه ی فریاد شدندن.                                                                                                           وازچشمانم باران اشک شروع به باریدن کردند.                                                                                                                                                                                                             قدیمیهامیگفتن باران تند زودبندمیادولی باران نم نم ادامه داره واقعا راست می گفتند.                                                                                                                                                    بارون چشمانم سالهست که میباره ولی هنوز خیال بند امدن نداره!                                                                                                                                                                                                                                                                                     

دلتنگم :خیلی دلتنگم /دلم میسوزه برای خودم کهچه غریب مانده ام درکنج این زندگی.                                                                                                                                                      چه سخته باکسی زندگی کنی بدون عشق/بدون احساس/بدون ذره ای دوست داشتن/بدون اینکه به اون کمی وابستگی داشته باشی.                                                                                 واین اخربدبختیه فقط برای اینکه به ظاهر زندگیت ازهم پاشیده نشه ولی درباطن جداشده است.                                                                                                                                                    به خاطر اینکه مهرطلاق روی شناسنامه ات وروی بچه ات نخوره.

اینــــ  بـــــار  ڪــــہ  آمــــدے

دستــانتــ  را  روے  قلبمـــ  بـــگـذار

گاهی وقتش نمیرسد

گاهی از صبر خسته می شوی

گاه منتظری که بیاید

گاهی دلت برای ... قدیمها تنگ میشود

گاهی رابطه ها شکل عوض میکنند

یا در گذشته!! یا در آینده!!



چه فرقی میکند؟!!! بیچاره حالمان که مدام خراب دیروز و فردا میشود

صبح یعنی مست صدای تو

ظهر یعنی انتظار تو

عصر یعنی دلتنگم برای تو

شب یعنی یاد تو

و تو یعنی تمام لحظه های من

کفش ها چه عاشقانه هایی با هم دارند !

فهمیدن عشق را چه مشکل کردند

ما را ز درون خویش غافل کردند

انگار کسی به فکر ماهی ها نیست

سهراب بیا که آب را گل کردند

تنهایی همین است

تکرار نامنظم من بی تو

بی آنکه بدانی برای تو نفس می کشم

رسیده ام به حس برگی که می داند

باد از هر طرف که بیاید سرانجامش افتادن است

باران را دوست دارم
چون رفتن را بلد نیست..!
.
.
.
فقط می آید..

گذشت زمان و کسب تجربه، دردها را التیام می‌بخشد!

سالها پیش وقتی درمورد غلبه بر دردها از مادربزرگم سوال کردم، اینطور برایم توضیح داد: به این دایره‌ها نگاه کن. دایره‌های سیاه نشاندهنده تجارب نسبی زندگی ماست. دایره‌های من بزرگتر است چون پیرتر هستم و تجربه‌های بیشتری دارم. دایره‌های کوچک قرمز نشاندهنده اتفاقات بد و منفی زندگی هستند. فرض می‌کنیم که هر دو ما یک اتفاق بد یکسان را تجربه کرده باشیم. می‌بینی که سایز دایره قرمز برای هر دو ما یکسان است اما ببین چه درصد از فضا را در دایره سیاه اشغال می‌کند. اتفاق بد تو به این دلیل بزرگتر به نظر می‌رسد که قسمت بزرگتری از تجربیات کلی زندگی توست. چیزی که باید یاد بگیری این است که یک اتفاق بد و بسیار ناراحت‌کننده که الان در زندگیت وجود دارد، یک روز بخشی از گذشته بزرگتر تو خواهد شد و دیگر اینقدر مهم به نظر نخواهد رسید.

پشت هر زندگی زیبا، شکلی از درد بوده است!

می‌افتید، بلند می‌شوید، اشتباه می‌کنید، زندگی می‌کنید، یاد می‌گیرید. شما انسانید، کامل نیستید. ضربه خورده‌اید اما هنوز زنده‌اید. به این فکر کنید که زنده بودن، نفس کشیدن، فکر کردن، لذت بردن و دنبال کردن چیزهایی که دوست دارید، چقدر عالی است. گاهی اوقات در سفر زندگی دچار ناراحتی‌ می‌شوید اما هنوز زیبایی‌های زیادی باقی است. حتی اگر آسیب دیدیم، باید بتوانیم روی پایمان بایستیم، چون هیچوقت نخواهیم دانست چه چیز در زندگی انتظارمان را می‌کشد.

                 زندگی طولانی نیست!

این زندگی شماست و باید برای آن بجنگید. برای آنچه درست است بجنگید. برای اعتقاداتتان بجنگید. برای چیزهایی که برایتان اهمیت دارد، برای کسانی که دوستشان دارید بجنگید و هیچوقت فراموش نکنید که به آنها بگویید که چقدر برایتان مهم هستند. بفهمید که انسان خوش‌شانسی هستید چون هنوز فرصت دارید. پس یک لحظه مکث کرده و فکر کنید. هر کاری که لازم است انجام دهید را از همین امروز شروع کنید. فردا دیر است.

  بیــــــا تا کمی با تـــو صـــــحبت کنـــم...

  بیا تا دل کوچــــــــــکم را

  خدایـــا فقــــط با تـــو قسمت کنم..!

  خدایـــــا بیــا پشت آن پنــجــره..

  که وا می شود رو به ســــــوی دلــــــــم!!

  بیـــا پــــرده ها را کنـــاری بزن..

  که نــــــورت بتــابد به روی دلـــــــم!!!

         خدایـــا کمـــک کـــن :

  که پـــروانه ی شعر من جــــان بگیرد..

  کمی هم به فـــــکر دلـــــــم باش...

  مبـــادا بمیـــرد...!!

  خــــدایــا دلــــــم را

  که هر شب نــفس می کشـــد در هوایـــــت..

  اگر چه شــــــکســــــته!!!

  شبــــی می فرســــتم بــرایــت...!!!

آنگاه که غرور کسی را له می کنی
، آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ،
می خواهم بدانم،
دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تابرای خوشبختی خودت دعا کنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

کاش زندگــــــــی هم المثـــــــــنی داشت و ای کاش تنـــــــهایی مرا به خــــــلوت خودش دعوت نمیکرد...
مرا اینگونه باور کن کمی تنها,کمی بی کس, کمی از یاد ها رفته
نمی دانم مرا گناهی است ؟که به جرم ان غریبی وجدایی است؟؟؟؟

                                         ای طلوع اولین دوست

                                                                          ای رفیق آخر من

                                  به سلامت سفرت خوش

                                                                          ای یکانه یاور من

                                  مقصدت هر جا که باشد

                                                                           هر جای دنیا که باشی

                                  اون وره رود شقایق

                                                                           پشت لحظه ها که باشی

                                  خاطرت باشه که قلبت سپر بلای من بود

                                                                                        شبا دست تو

                                  رفیق دست بی ریای من بود

                                                                                     یاور گذشته من

                                   تو برو سفر سلامت

                                                                 غم مخور که دوری واسه من 

                                        شده یه عادت

                                     به چه میخندی تو

                                                                      به مفهوم غم انگیز جدایی

                          به چه چیز

                                                                به شکست دل من یا به پیروزی خویش

                        به چه میخندی

                                                                به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد

                        یا به افسونگری چشمانت

                                                                 که مرا سوخت و خاکستر کرد

                        به چه میخندی تو

                         به دل ساده ی من که دگر تا ابد نیز به فکر خود نیست

                                                 خنده دار است.....بخند

                                                                                      زيردرختآرزو  
      

          مي خوام يه قصري بسازم پنجره هاش آبي باشه
              من باشم و تو باشي يك شب مهتابي باشه
              مي خوام يه كاري بكنم شايد بگي دوستم داري
               مي خوام يه حرفي بزنم كه ديگه تنهام نذاري 
               مي خوام برات از آسمون ياساي خوشبو بچينم
               مي خوام شبا عكس تو رو تو خواب گل ها ببينم
               مي خوام كه جادوت بكنم هميشه پيشم بموني
               از تو كتاب زندگيم يه حرف رنگي بخوني
               امشب مي خوام براي تو يه فال حافظ بگيرم 
               اگر كه خوب در نيومد به احترامت بميرم
               امشب مي خوام تا خود صبح فقط برات دعا كنم 
               براي خوشبخت شدنت خدا خدا خدا كنم
               امشب مي خوام رو آسمون عكس چشات رو بكشم
               اگه نگاهم نكني ناز نگاتو بكشم
               مي خوام تو رو قسم بدم به جون هر چي عاشقه 
               به جون هر چي قلب صاف رنگ گل شقايقه 
               يه وقتي كه من نبودم بي خبر از اينجا نري
               بدون يه خداحافظي پر نزني تنها نري 
              يه موقعي فكر نكني دلم واست تنگ نميشه
              فكر نكني اگه بري زندگي كمرنگ نميشه
              اگه بري شبا چشام يه لحظه هم خواب ندارن
              آسموناي آرزو يه قطره مهتاب ندارن
              راستي دلت ميآد بري بدون من بري سفر 
             بعدش فراموشم كني برات بشم يه رهگذر
             اصلا بگو كه دوست داري اينجور دوست داشته باشم
             اسم تو رو مثل گلا تو گلدونا كاشته باشم
             حتي اگه دلت نخواد اسم تو تو قلب منه
             چهره تو يادم مي یاد وقتي كه بارون مي زنه
             اي كاش منم تو آسمون يه مرغ دريايي بودم 
             شايد دوستم داشتي اگه آهوي صحرايي بودم
             اي كاش بدوني چشمات و به صد تا دنيا نمي دم
             يه موج گيسوي تو رو به صد تا دريا نمي دم
             به آرزوهام مي رسم اگر كه تو پيشم باشي
             اونوقت خوشبخت ميشم مثل فرشته ها تو نقاشي
             تا وقتي اينجا بموني بارون قشنگ و نم نمه
             هواي رفتن كه كني مرگ گلهاي مريمه
             نگام كن و برام بگو بگوي مي ري يا مي موني
             بگو دوسم داري يا نه مرگ گلهاي شمعدوني
             نامه داره تموم ميشه مثل تموم نامه ها 
             اما تو مثل آسمون عاشقي و بي انتها  

 زندگی یعنی چکیدن همچو شمع از گرمی عشق

               زندگی یعنی لطافت گم شدن در معنی عشق

               زندگی یعنی دویدن بی امان در وادی عشق

               رفتن و آخر رسیدن بر در آبادی عشق

                میتوان هر لحظه و هرجا عاشق و دلداده بودن

                پر غرور چون آبشاران بودن، اما ساده بودن

                میشود اندوه شب را از نگاه صبح فهمید

                یا به وقت ریزش اشک شادی بگذشته را دید

                میتوان در گریه ابر با خیال غنچه خوش بود

                زایش آینده را در هر خزانی دید و آزمود

                                                                 خسته ام فردا نگاهت را برايم پست كن

لالا لالا گل ریحون

مامان رفته لب ایوون

حسودی می کنه مهتاب

به روی مثل ماهه اون

مامان روشن تر از ماهه

چراغ خواب شبهامه

شب و روزم پر نوره

مامان خورشید فردامه....